Το Ποδαρικό και τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς

Αυτός που κάνει το ποδαρικό, αρχικά μπαίνει δύο βήματα στο σπίτι λέγοντας: «Μέσα καλό.» Γυρίζει πάλι δύο, τρία βήματα πίσω και ξαναλέει «Κι όξω το κακό.» Τούτο το κάνει τρεις φορές. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι , τόσες λίρες να έχει η τσέπη σας όλη τη χρονιά.»

Άλλη ευχή που συνηθίζεται να λέγεται κατά το σπάσιμο του ροδιού είναι:

«Όσο βαρύ είναι το ρόδι, τόσο βαρύ να είναι το πορτοφόλι σας, όσο γεμάτο καρπούς είναι το ρόδι, να είναι γεμάτο το σπίτι μας με καλά και όσο κόκκινο είναι το ρόδι, τόσο κόκκινη να είναι και η καρδιά μας!»

"Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες , τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες να είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος".

Η δύναμη του ροδιού είναι οι κόκκοι του, που είναι πολλοί και συμβολίζουν την αφθονία και τη γονιμότητα, αλλά και το χρώμα του που επειδή είναι κόκκινο φέρνει καλή τύχη.

Ύστερα πατάει δυνατά ένα σίδερο, για να είναι όλοι σιδερένιοι και γεροί μέσα στο σπίτι στη διάρκεια του νέου χρόνου.

«Σιδερένιο και στέρεο το σπίτι σας»

Μετά πιάνει στο χέρι του τη μαλλιαρή πέτρα, δηλαδή πέτρα με πρασινάδα, που την έχουν διαλέξει από την προηγούμενη μέρα από το χωράφι ή το ποτάμι, και λέει

« Όσο βάρος έχει τούτη εδώ η πέτρα, τόσο χρυσάφι να μπαίνει στο σπιτικό σας.»

Μετα παίρνει μια αγριοκρεμμύδα ή ένα ξερό κρεμμύδι και λέει "όπως ειναι ντυμενο το κρεμμυδι, να είναι ντυμένο και το σπιτι του νοικοκύρη με όλα τα καλά".

Σηκώνει μετά το κουμάρι με το αμίλητο νερό και χύνει κάτω νερό λέγοντας «όπως τρέχει το νερό να τρέχουν τα καλά μέσα στο σπίτι όλο το χρόνο.» Το νερό το παίρναν τα κορίτσια από την παραμονή από τη βρύση του χωριού χωρίς να μιλήσουν καθόλου και άφηναν γλυκά και λεφτά για τους φτωχούς. Τόβαζαν σε καινούριο κουμάρι που είχε δυο χερούλια και το στόλιζαν με άγριο αγιόκλημα.

Εκεί κοντά στην είσοδο του σπιτιού, σε μια γωνιά, είναι στημένο το κλωνάρι της ελιάς, όχι από κολοβή που 'ναι πικρό το λάδι αλλά, από "μλουλια" αδραμυτιανή που κάνει γλυκό λάδι, σύμβολο της ειρήνης και της ομόνοιας που πρέπει να βασιλεύει μέσα σε κάθε οικογένεια.

Δίπλα βρίσκονται πιάτα με κριθάρι και σιτάρι που σημαίνουν την ευφορία των χωραφιών και τη γονιμότητα των ζωντανών.

Άλλες φορές πάλι για τον ίδιο λόγο έβαζαν ένα στρογγυλό χωριάτικο ψωμί, ζυμωμένο από την νοικοκυρά.

Τέλος, βάζουν όλοι το δάχτυλο μέσα στο μέλι για να είναι γλυκιά η ζωή τους όλο το χρόνο.

Αμέσως μετά αυτός που κάνει το ποδαρικό κάθεται να τον κεράσουν για να καθήσουν και οι κλώσσες του σπιτιού να κάνουν πολλά πουλιά. Η νοικοκυρά κερνάει πλατσέντα και λικέρ και ανταλάσσονται ευχές.

Και μετά, όλη η οικογένεια που είναι παρούσα στην τελετή, τρώνε πλατσέντα και καλούδια για χάρη του Άγιου Βασίλη.

Τρεις μέρες κάθονται τα σύνεργα του ποδαρικού στον τόπο τους. Και μετά, ρίχνουν το ρόδι το σιτάρι και το κριθάρι στις κότες για να κλωσήσουν και να βγάλουν πολλά κλωσσοπούλια.