Τραγούδια του γάμου

Γενικά

Ώ Παναγία Δέσποινα

με τον μονογενή Σου

στ᾿ αντρόγυνο που θα γενεί

να δώσεις την ευχή Σου.


Θεός μας μας αξίωσε

σε τούτη τη δουλεία

κι η Παναγιά η Δέσποινα

να δώσει ευλογία


Απόψε λάμπει ο ουρανός,

απόψε λάμπει η σφαίρα,

απόψε στεφανώνεται

αητός την περιστέρα.

Σήμερα λαμπει ο ουρανός

σήμερα λάμπει η μέρα

σήμερα στεφανώνεται

αητός με περιστέρα.

Γειτόνοι καί γειτόνισσες

προβάλετε νὰ δείτε,

τ᾿ αντρόγυνο που γίνεται,

να το υποδεχθείτε.

Παντρεύεται ο αυγερινός

καί παίρνει τό φεγγάρι,

ας είναι καλορίζικοι

μέ του Θεού τη χάρη.


Χελιδονάκια και πουλιά

λαλούν στα δώματά σας

και λένε καλορίζικα

στα στεφανώματά σας.

Ασπρο σταφύλι ροζακί

και κόκκινο κεράσι

τ᾿ αντρόγυνο που θα γενεί

να ζήσει να γεράσει.


Μέσα σε φύλλο πράσινο

γεννιέται ενα κεράσι

τ᾿ αντρόγυνο που θα γενεί

να ζήσει να γεράσει.


Εγύρανε τα στέφανα

σε ασημένιο τάσι,

τ᾿ αντρόγυνο που γίνεται

να ζήσει να γεράσει.

Τρια χρυσα γαρούφαλα

μες σε ασημένιο τάσι

να ζησειη νυφη κι ο γαμπρος

και όλη η γενιά του.

Φλουρί θα ρίξω στο τσαρσί

να πέσει, ν αηδονήσει

(ν αστράψει, να βροντήξει)

για ν ακουστεί ο γάμος σας

σ Ανατολή και Δύση.

Όσα ανθη εχει η Ανοιξη

και ο χειμώνας χιόνια

Τόσα σας εύχομαι κι εγω

ευτυχισμένα χρόνια

Όσα έχ ο Μάης λούλουδα

κι ο χειμώνας χιόνια

σας εύχομαινα ζήσετε

ευτυχισμένα χρόνια

Όσ᾿ άστρα έχει ο ουρανός

και ο χειμώνας χιόνια,

τόσα σας εύχομαι κι εγω

ευτυχισμένα χρόνια.

Άγια να είναι ή στιγμή,

κάνουμε το σταυρό μας

και στέλνουμε τις προσευχές

γιά νύφη και γαμπρό μας.

Να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός

εύτυχισμένα χρόνια

νά τούς αξιώσει ό Θεός να δουν

παιδιά και εγγόνια.

Να ζήσετε να ζήσετε

και να πολυχρονήσετε.

Για το νυφικό κρεβάτι

Το νυφικό που στρώνουμε,

η Παναγιά μαζί τους,

και να το καμαρώνουνε

γονείς και αδελφοί τους.


Το νυφικό που στρώνουμε,

ας ειναι ευλογημένο,

να ζει το νέο αντρόγυνο

πάντα αγαπημένο.


Κι αυτά τα ρούχα τ᾿ ακριβά

τα μοσχομυρισμένα

Θεέ, ναν᾿ καλορίζικα

και καλομοιριασμένα.


Γαρυφαλλιάς γαρύφαλλα

και κανελιάς κανέλα

τα ρούχα σας μυρίζουνε

σαν μόσχος στην κασέλα.

Για την γαμήλια τράπεζα

Ένα τραγούδι θα σας πω

επάνω στο κεράσι·

τ᾿ αντρόγυνο που γίνηκε,

να ζήσει να γεράσει.


Ενα τραγούδι θε να πω

επάνω στο ρεβύθι·

χαρά στα μάτια του γαμπρού,

που διάλεξαν τη νύφη.


Ένα τραγούδι θε να πω

επάνω στη δεκάρα·

να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός,

κουμπάρος και κουμπάρα.


Ένα τραγούδι θε να πω

επάνω στο λεμόνι·

να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός,

κι οἱ συμπεθέροι όλοι!


Ένα τραγούδι θε να πω

επάνω στο τραπέζι·

να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρὸς

κουμπάροι, συμπεθέροι.


Και πάλι θα το ξαναπώ

επάνω στο ποτήρι·

να ζήσει όλο το κάλεσμα

κι εκείνος που σερβίρει.


Εξεχάσαμε να πούμε

βάλε μας γαμπρέ να πιούμε

Εξεχάσαμε να πούμε

βάλε μας νύφη να πιούμε

Για τη συντροφιά

Στις ακριβές σας τις χαρές

να ξαναμαζωχτούμε

κι από τα βάθη της καρδιάς

πάλι να ευχηθούμε.


Ξεφάντωση θα κάνουμε

μέχρι να ξημερώσει

και ο Θεός τις ῾πεθυμιές,

πουχετε να σας δώσει.


Πολλά τα χαιρετίσματα

που πέμπω στη παρέα

κι ελπίζω να περάσουμε

πάρα πολύ ὡραία.


Χαίρομαι τη παρέα σας

κι ας εἶναι κι άλλη τόση

και δε κινούμαι απ᾿ εδώ,

ώσπου να ξημερώσει.


Τέτοια παρέα όμορφη

άξια, τιμημένη

καθ᾿ ένας την επιθυμεί

και με χαρά αναμένει.


Τη συντροφιά σας χαίρομαι,

τη συναναστροφή σας,

αχ, και να ήταν μπορετό

νάμαι πάντα μαζί σας.


Πάντα μ᾿ αρέσει να γλεντώ,

με τέτοιας λογής ανθρώπους

που πίνουν το καλό κρασί

κι έχουν ωραίους τρόπους

Για τη νύφη

Άπόψε γάμος γίνεται

σ᾿ ωραίο περιβόλι

απόψε αποχωρίζεται

η μάνα από την κόρη.


Κι απόψε ξεχωρίζονται

σαν κείνα τα πουλάκια

π᾿ αφήνουν τις φωλίτσες τους

και πανε στα κλαδάκια.


Τη νύφη μας την είχαμε

στη κόλα διπλωμενη

τώρα τη ξεδιπλώσαμε

στον κόσμο ξακουσμένη.


Νύφη καμπάνα Φράγκικια

βενέτικο ρολόγι

όπου χτυπάς στη Βενετιά

κι ακούγεσαι στην Πόλη.


Ωσάν της νύφης το κορμί

είδα μηλιά στήν Πόλη

όπου την είχε ο βασιλεύς

μέσα στο περιβόλι.


Ποιος κρίνος λευκοφόρετος

σούδωσε την ασπράδα

και ποια μηλιά ροδομηλιά

τη ροδοκοκκινάδα.


Σ᾿ όλο τον κόσμο γύρισα

σ᾿ Ανατολή και Δύση

τα μάτια μου δεν ειδανε

τέτοια ωραία νύφη.


Η νύφη μας ειν᾿ όμορφη

ωσάν την Παναγία

όπως ο πολυέλαιος

πουναι στην εκκλησία.


Όμορφη πούναι η νύφη μας

σαν το ροδί μαντήλι

σαν ταηδονάκι που λαλεί

το Μαη και Απρίλη.


(Νύφη) εκεί που κάθεσαι

είναι ξερα τα ξύλα

κι από την ομορφάδα σου

ανθούν καὶ βγάζουν φύλλα.


Σκύψε (Νύφη) και φίλησε

της πεθεράς το χέρι

π᾿ ανέτρεφε τέτοιονε νιο

να σου τον δώσει ταίρι.


Νύφη μου σε παρακαλώ

σου κάνω και μινέτες

ναφήνεις το παιδακι μου

ναρχεται να με βλεπει.


Έφυγες απ το σπίτι μας

αλλού θα κατοικήσεις

Μόνο μια χάρη σου ζητώ

να μη μας λησμονήσεις.


Σου εύχομαι Νύφούλα μας

στο πρώτο ζυμωτό σου

ζάχαρη νάν᾿ τ᾿ αλεύρι σου

και γάλα το νερό σου.


(Νύφη) μας καλορίζικη

σήμερα εἶν᾿ η χαρά σου

ήρθαν τ᾿ αηδόνια απ᾿ τη Βλαχιά

να δουν την ομορφιά σου.


(Νύφη) μας αψεγάδιαστη

να ζήσεις, να γεράσεις

το κρίνο που σου δώσαμε

να μη μας το μαράνεις.


Το δέντρο που σου φέρανε

νυφη μου στην αυλή σου

Ροδόσταμο ποτίζανε

να τοχεις στη ζωή σου.


Το δέντρο που σου φέραμε

νυφη μου στην αυλή σου

να το ποτίζεις ζάχαρη

να τοχεις στη ζωή σου.


Χρυσό δέντρί σου φέραμε

νυφη μου στην αυλή σου

να το ποτίζεις κρυό νερό

να τοχεις στη ζωή σου.


Νύφη μας ανθοστόλιστη

ταηδόνια όταν σε δούνε

θαρρουν πως είναι άνοιξη

και γλυκοκελαηδούνε.


Της νύφης μας το πρόσωπο

σαν κάμπος λουλουδίζει

σαν λίμνη πάει κι έρχεται

και γλυκοκυματίζει.


Της νύφης μας το πρόσωπο

ειναι μια παρρησία

σαν τον παπά που λειτουργά

μέσα στην εκκλησία.


Νύφη μου ο Χριστός περνά

κάτι έχει να σου δώσει

βαστά στεφάνι ολόχρυσο

για να σε στεφανώσει.


Της Νύφης μας το στέφανο

το είδανε στην Τήνο

που το φορούσε η Παναγιά

στεφάνι ένα γύρω.


Ως και το παπουτσάκι σου

κι εκείνο έχει γνώση

σαν περπατά που νοιάζεται

την κάλτσα μην λερώσει.


(Νύφη) μου το φουστάνι σου

αγγέλοι σου το ράψαν

και στην πλευρά του φουστανιού

το όνομά σου γράψαν.


Όσες ραφές και βελονιές

έχει το φόρεμά σου

τόσα ναναι τα χρόνια σου

και τόσα τα καλά σου.


Νύφη μ' σα σε χτενίζουνε

δοσμου ταποχτενίδια

για να τα στείλω στη Φραγκιά

να κάνουν δαχτυλίδια.


Νυφη μας ποιος σε στόλισε

σαν ασημιά εικόνα (και σεκανε εικόνα)

και σούβαλε στην κεφαλή

ολόχρυση κορώνα.


Πως πρέπει το τριαντάφυλλο

μες στη χρυση την κούπα

έτσι πρέπει κι η νύφη μας

στα νυφικά της ρούχα.


Nύφη μας στολισμένη σείδα

ναξερες χαρά που πήρα.

νυφούλα μου νυφούλα μου

να σε χαρεί η καρδούλα μου.


Νύφη μου νυφούλα μου

διαμαντοπετραδούλα μου


Τριανταφυλιές ανθίσετε(μαδήσετε)

νύφη γαμπρό στολίσετε


Νύφη στο νυφοστόλι σου

κρέμονται δυο τροβάδες

ο ένας μαζεύει λαδικά

κι ο άλλος τις κομμάτες


Νύφη μας σείχε η μάνα σου

στη γλάστρα λουλουδάκι

και τώρα σε παρέδωσε

σενα παλικαράκι.


Νυφη μας στρωσε το σπίτι σου

ταμκαχανέ (χαλί) κνηκάτο

κι του γαμπρό που φέραμι

δεν είναι παρακάτω.


Νύφη μας στρωσε τη σκάλα σου

μ αδρύ μαργαριτάρι

για νανεβαίνει ο γαμπρός

τ άξιο το παλικάρι.


(Νύφη) μας καλορίζικη

βασιλικού κλωνάρι

πόσα φλουριά αγόρασες

αυτό το παλικάρι;


Νύφη μας ωραιότατη

ποια μέρα εγεννήθης

και πήρες τέτοιον άγγελο

ευχάριστα να ζήσεις.


Χρυσή Κορώνα βάζουμε

νύφη στην κεφαλή σου

φέραμε το παιδάκι μας

προστάτη στη ζωή σου.


(Νύφη) μας καλότυχη

να ζήσεις να γεράσεις

καὶ στων παιδιων σου τις χαρές

κουφέτα να μοιράσεις.


(Νύφη) δε θέμε πλούτη εμείς,

μόνο την ομορφιά σου,

οπού ῾χει το κορμάκι σου

και η σεμνη καρδιά σου.


(Νύφη) σαν το κρύο νερὸ

μοιάζει το προσωπό σου,

αφού τώρα παντρεύεσαι

τον αγαπητικό σου.


(Νύφη) να μπεις στ᾿ αρχοντικο

μὲ το δεξί σου πόδι

και να σκορπίσεις ύστερα

κατάχαμα ένα ρόδι.


Σήκω νύφη μ και φίλησε

της μάνας σου το χέρι

σήμερα θα ευλογηθείς

θα κάνεις άλλο ταίρι.


Σήκω νύφη μ και φίλησε

της μάνας σου το χέρι

γιατί σαν πας στην εκκλησιά

θα κάνεις άλλο ταίρι.


Δεν έχω άλλα να σου πώ

μόνο να ζεις και νασαι

ρόδα και τριαντάφυλλα

να στρώνεις να κοιμάσαι.


Παντρεύει ο βασιλιάς παιδί

κι ο βεζύρης κόρη

παντρεύει και η Ελένη μας

την ακριβή της κόρη


Πολλες νυφούλες κάναμε

Φτωχιές κι αρχοντοπούλες

μα τούτη η νυφούλα μας

θα τις πατήσει όλες.


Πηρε ο ήλιος πηρε βόλτα

στης νυφούλας μου την πόρτα

Νυφούλα μου νυφούλα μου

να σε χαρεί η μανούλα σου.

Για το γαμπρό

Γαμπρός μας είναι άξιος

καράβι ν αρματώσει

του καραβιού την άγκυρα

(και τα καραβοσάνιδα)

να τα μαλαματώσει.


Γαμπρος δεν ειναι μάνας γυιος

μον ειναι λεμονιάς ανθός.


Γαμπρός μας είναι ξένο πουλί

και ήρθε να σεριανίσει

και ταρεσε η νύφη μας

κι εδώ θα κατοικήσει


Γαμπρός μας είν ξενό πουλί

κι ήρθε να σεριανίσει

και άρεσε τον τόπο μας

κι ειπε να κατοικήσει.


Γαμπρέ μας, κρίνε του μπαξέ

ψηλό μας κυπαρίσσι

να τα χαρείς τα μάτια σου

που διάλεξαν τη νύφη.


(Γαμπρέ) μια χάρη σου ζητώ

θέλω να μου την κάμεις

το ρόδο που σου δώσαμε

να μη μας το μαράνεις.


Γιατί εμείς την είχαμε

σαν άνθος στο ποτήρι

και τώρα σου τη δίνουμε,

χαλάλι σου ας γίνει.


Γαμπρέ μου αξιότιμε

που ήρθες απ την Πόλη

ήρθες και παίρνεις μια θεά

και μια μοναχοκόρη.


(Γαμπρέ), τήνε (νύφη) μας,

να μην τήνε μαλώνεις

να την ταΐζεις ζάχαρη

και να την καμαρώνεις.


(Γαμπρέ), την (νύφη) ν᾿ αγαπας

να μη τήνε μαλώνεις

σαν το σγουρο βασιλικο

να τήνε καμαρώνεις.


(Γαμπρὲ) εμπρός στην εκκλησιά

και στάσου στο στασίδι

απόψε στην αγκάλη σου

θα έχεις μουσαφίρη.


Απόψε μας τον πήρανε

τον πολυέλαιό μας

που άναβε και στόλιζε

όλο το σπιτικό μας.


Σε σένα πρέπει να πατείς

σε ζυγιασμένο χώμα

να σειέται να λυγίζεται

το όμορφό σου σώμα.


Ν᾿ αρχίσω από την κεφαλή

να πω για τα μαλλιά σου

να πω και για το μπόι σου

και την κορμοστασιά σου.


Σαν αητός πετάς ψηλά,

καλά μαντάτα στέλνεις,

σαν άγγελος πατείς στη γη

κι ωραία χαμπέρια φέρνεις.


Λεβέντης είσαι μάτια μου

λεβέντικα χορεύεις

λεβέντικα πατείς στη γη

και κουρνιαχτό δε σέρνεις.


Γαμπρέ βλαστάρι όμορφο

βέργ᾿ από κυπαρίσσι

η νύφη μας να σ᾿ αγαπά

σε όλη της τη ζήση.


Γαμπρέ μας να τα χαίρεσαι

τα όμορφά της κάλλη

όπου δεν ξαναείδαμε

να τά ῾χει καμιά άλλη.


Ψηλέ λιγνέ μου τσελεμπή,

της Πόλης παλληκάρι

λάμπουν σου τα ματόφρυδα

σαν ηλιος, σαν φεγγάρι.


Δεν εἶναι μόνη τύχη σου

που νύφη καλή λαμβάνεις

συνάμα καὶ πεθερικά,

αρχοντικα θα κάνεις.


Σήκω γαμπρέ και φίλησε

της πεθεράς το χέρι

που έτρεφε βασιλικό

να σου τη δώσει ταίρι.


Κάθισμα θε να πλέξουμε

με άνθη της Ευρώπης

για να καθήσει η πεθερά

που έδωσε το γιο της.


Κάνω κάθισμα πλεχτό

με χόρτο της Ευρώπης

για να καθήσει η πεθερά

που μουδωκε το γιο της.


Γαμπρέ μου σε παρακαλώ

σου κάνω και μινέτις(υποκλήσεις)

ναφήνεις την κορούλα μου

ναρχεται να με βλέπει.

Και για τους δυό

Ως στέκει ήλιος κι ουρανός

να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός

Ως που να στέκουν τα βουνά

να ζήσουν τα συμπεθεριά


Όλα τ᾿ αστέρια τ᾿ ουρανού,

η Γη και η Σελήνη

ήρθαν να δώσουνε ευχή

στ᾿ αντρόγυνο π᾿ εγίνη.

Όλα τ᾿ αστέρια τ᾿ ουρανού

θα κάμουνε ζυμάρι

να ζυμώσουνε το μάλαμα

με το μαργαριτάρι.

Αποφάσισα πουλί μου

αποφάσισε κι εσύ

δυο καρδιές να γίνουν ένα

ένα σώμα μια ψυχή.

Ανοίξτε το παράθυρο

να έμπει το φεγγάρι

να δει της νύφης τα προικιά

και του γαμπρού τα κάλλη.

Να μας εζήσουνε κι οι δυο

να πιουμε στην υγειά τους

να μας αξιώσει ο Θεος

να δουμε τα παιδιά τους.

Να ζήσετε χρόνια πολλά

και κάθε ευτυχία

αυτο είναι για τους φίλους σας

μεγάλη ἐπιθυμία.

Στο πάπλωμά σας κέντησαν

αητούς να το στολίζουν

γαρύφαλλα της λεβεντιας

να το μοσχομυρίζουν.

Εἶν᾿ ο γαμπρός ο Βασιλεύς

με τα χρυσά γαλόνια

κι η νύφη η βασίλισσα

με τη χρυσή κορόνα.


Γαμπρός μας είναι όμορφος

ωσάν το κυπαρίσσι

κι έβαλαν στο πλάι του

μια κρυσταλένια βρύση.


Γαμπρός είναι γαρύφαλλο

νύφη τριανταφυλλάκι

παράγαμπρος παράνυμφη

της νύχτας φεγγαράκι.


Τρία χρυσά γαρούφαλα

μεσ σ ασημένιο πιάτο

να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός

να ζήσει κιο κουμπάρος


να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός

να ζήσει κιο κουμπάρος

να ζήσουν τα συμπεθεριά

να κάνουν κιαλλους γάμους


Όμορφα που ταιριάσατε

οι δυό σας μέσ᾿ στην Πόλη

σαν τα κυπαρισσόμηλα

πούναι στο περιβόλι.


Να τραγουδήσω το γαμπρό

θε να ζηλέψει η νύφη

να τραγουδήσω και τους δυο

και του κουμπάρου ας λείπει.


Άσπρο σταφύλι ροζακί

σχίζεται με το νύχι

Δημήτρη λένε το γαμπρό

Μυρσίνη λεν τη νυφη.

Για τους κουμπάρους

Πολλὰ τραγούδια λέγουμε,

όλα είναι διαλεγμένα,

μόνο για τα κουμπαρικά

δεν είπαμε κανένα.


Ω, πρέπουν στους κουμπάρους μας

έπαινοι και τραγούδια

όπου ῾ρθαν και ζευγάρωσαν

αυτά τα δυο πιτσούνια.


Ωραία που ταιριάσανε

κι οι δυό τους μία όψη

κι όπου άλλαξε τα στέφανα

χάρος νὰ μην τον κόψει.


Γαμπρός μας είναι ήλιος

κι η νύφη μας σελήνη

και ο κουμπάρος άξιος

μεσα στη Μυτιλήνη.


Ο γαμπρός είναι η Βενετιά

και η νύφη ειν᾿ η Σμύρνη,

κι όποιος τους εστεφάνωσε

να ζήσει χίλια χρόνια.


Που νάβρω μόσχο άδολο

ροδόσταμο καθάριο

να ράνω νύφη και γαμπρό

και άξιο κουμπάρο.


Χαράς τα συμπεθερικά

και τους προξενητάδες

που βρήκαν και ταιριάξανε

αυτές τις δυο λαμπάδες.


Χρυσή λαμπάδα του γαμπρού

της νύφης ασημένια

και του κουμπάρου τα κιριά

χρυσά μαλαματένια.


Κουμπάρε, πρωτοκούμπαρα.

πούβαλες το στεφάνι

να σ᾿ αξιώσει ο Θεός

να βάλεις καὶ το λάδι.


Τέσσερα ασημοκάντηλα

στέκουνε αναμμένα

κουμπάρο περιμένανε

να έρθει από τα ξένα.


Μοναχογιός της μανας του

χρυσής ελιάς κλωνάρι

ειν ο κουμπάρος πούγινε

σε τούτο το ζευγάρι.


Λαμπει και η κουμπάρα σου

που στέκει στο πλευρό σου.